شرم‌تان باد ای خداوندانِ قدرت!

شرم‌تان باد ای خداوندانِ قدرت!
شرم‌تان باد ای خداوندانِ قدرت!
بس‌کنید
بس‌کنید از این همه ظلم و قساوت
بس کنید
ای نگهبانانِ آزادی
نگه‌دارانِ صلح
ای جهان را لطف‌تان تا قعرِ دوزخ رهنمون
سربِ داغ است این‌که می‌بارید بر دل‌هایِ مردم، سربِ داغ
موجِ خون است این‌که می‌رانید بر آن، کشتی‌یِ خودکامگی، موجِ خون
گر نه کورید و نه کر
گر مسلسل‌هایتان یک لحظه ساکت می‌شوند
بشنوید و بنگرید
بشنوید این وایِ مادرهایِ جان‌‌آزرده است
کاندرین شب‌هایِ وحشت، سوگواری‌می‌کنند
بشنوید این بانگِ فرزندانِ مادرمرده است
کز ستم‌هایِ شما هر گوشه زاری‌می‌کنند
بنگرید این کشت‌زاران را که مزدوران‌ِتان
روز و شب با خونِ مردم آبیاری‌می‌کنند
بنگرید این خلقِ عالم را که دندان بر جگر، بیدادِتان را بردباری‌می‌کنند
دست‌ها از دست‌ِتان ای سنگ‌چشمان بر خداست
گرچه می‌دانم
آن‌چه بیداری ندارد خوابِ مرگِ بی‌گناهان است، وجدانِ شماست
با تمامِ اشک‌های‌ام باز نومیدانه خواهش‌می‌کنم
بس‌کنید
بس‌کنید
فکرِ مادرهایِ دلواپس کنید
رحم بر این غنچه‌هایِ نازکِ نورس کنید
بس‌کنید

داستانی در مورد عشق

زنی از خانه بیرون آمد و سه پیرمرد را با چهره های زیبا جلوی در دید به آنها گفت: « من شما را نمی شناسم  ولی فکر می کنم گرسنه باشید،
بفرمائید داخل تا چیزی برای خوردن  به شما بدهم .آنها پرسیدند:« آیا شوهرتان خانه  است؟
 زن گفت:  نه، او به دنبال کاری  بیرون از خانه رفته.آنها گفتند: پس ما نمی توانیم  وارد شویم منتظر می مانیم عصر وقتی شوهر به خانه برگشت، زن  ماجرا را برای او تعریف کرد.
 شوهرش به او گفت: برو به آنها بگو  شوهرم آمده، بفرمائید داخل. زن بیرون رفت و آنها را به خانه دعوت کرد. آنها گفتند: ما با هم
 داخل خانه نمی شویم. زن با تعجب پرسید: « چرا!؟» یکی از پیرمردها به دیگری اشاره کرد و  گفت:« نام او ثروت است.» و به  پیرمرد دیگر اشاره کرد و گفت: نام  او موفقیت است. و نام من عشق است،
 حالا انتخاب کنید که کدام یک از ما  وارد خانه شما شویم.

زن پیش شوهرش برگشت و ماجرا را تعریف کرد. شوهـر گفت:« چه خوب،  ثـروت را دعوت کنیم تا خانه مان پر  از ثروت شود! » ولی همسرش مخالفت کرد و گفت:« چرا موفقیت را دعوت  نکنیم؟
 فرزند خانه که سخنان آنها را می  شنید، پیشنهاد کرد:« بگذارید عشق  را دعوت کنیم تا خانه پر از عشق و  محبت شود.» مرد و زن هر دو موافقت کردند. زن  بیرون رفت و گفت:« کدام یک از شما  عشق است؟ او مهمان ماست.
 عشق بلند شد و ثروت و موفقیت هم  بلند شدند و دنبال او راه افتادند.
 زن با تعجب پرسید: شما دیگر چرا می  آیید؟»  پیرمردها با هم گفتند:« اگر شما  ثروت یا موفقیت را دعوت می کردید،
 بقیه نمی آمدند ولی هرجا که عشق است ثروت و موفقیت هم هست!  

دریا باش دلی

روزی شاگرد یه راهب پیر هندو از او خواست که واسش یه درس بیاد موندی بده . راهب از شاگردش خواست کیسه نمک رو بیاره پیشش ، بعد یه مشت از اون نمک رو داخل لیوان نیمه پری ریخت و از او خواست اون آب رو سر بکشه . شاگرد فقط تونست یه جرعه کوچک از آب داخل لیوان رو بخوره ، اونم بزحمت . استاد پرسید : " مزه اش چطور بود ؟ " شاگرد پاسخ داد : " بد جوری شور و تنده ، اصلا نمیشه خوردش " پیرهندو از شاگردش خواست یه مشت نمک برداره و اونو همراهی کنه . رفتند تا رسیدن کنار دریاچه . استاد از او خواست تا نمکها رو داخل دریاچه بریزه ، بعد یه لیوان آب از دریاچه برداشت و داد دست شاگرد و ازش خواست اونو بنوشه . شاگرد براحتی تمام آب داخل لیوان رو سر کشید . استاد اینبارهم از او مزه آب داخل لیوان رو پرسید. شاگرد پاسخ داد : " کاملا معمولی بود . " پیرهندو گفت : " رنجها و سختیهائی که انسان در طول زندگی با آنها روبرو میشه همچون یه مشت نمکه و اما این روح و قدرت پذیرش انسانه که هر چه بزرگتر و وسیعتر بشه ، میتونه بار اون همه رنج و اندوه رو براحتی تحمل کنه ، بنابراین سعی کن یه دریا باشی تا یه لیوان آب . "  

برگرفته از : اندیشه نیک

راه راست

بد شانس ترین نسل تاریخ ایران ما هستیم :‌ تو نوزادی شیر خشک نایاب شده بود… تو بچگی هم دوران جنگ بود… دوران تحصیل هم هر چی طرح بود رو ما امتحان کردن… نظام قدیم، نظام جدید، نظام خیلی جدید… رسیدیم دانشگاه سهمیه ها بیداد کردن… فارغ التحصیل شدیم به خاطر زیاد بودن جمعیت کار پیدا نشد… ماشین خریدیم بنزین سهمیه بندی شد بارالها! ما حال نداریم به راه راست هدایت شویم، خودت راه راست را به سوی ما کج کن.

از سراپرده دل

با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
باهرچه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دستهای روشن تو می توان گشود